ΜΑΓΙΟΣΤΕΦΑΝΟ

 Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό. Σχεδόν δεν υπάρχει σπίτι, από αυτά που κατοικούνται ή δεν έχουν πένθος, που να μην κρεμάει το μαγιάτικο στεφάνι.  Παλαιότερα η κατασκευή του αποτελούσε ολόκληρη ιεροτελεστία, αφού καθετί που είχε πάνω του είχε και το δικό του συμβολισμό.  Οι γυναίκες, κυρίως οι ανύπαντρες, σηκώνονταν από νωρίς το πρωί για να μαζέψουν τα λουλούδια και να φτιάξουν το στεφάνι.

Το Μαγιοστέφανο κατασκευάζεται με βέργα από ευλύγιστο και ανθεκτικό ξύλο αλυγαριάς ή άγριας ελιάς ή κουτσουπιάς, το οποίο γυρίζεται και δένεται σε σχήμα κύκλου.  Πάνω του δένονται με σπάγκο και με κυκλική φορά, μικρά μπουκετάκια με λουλούδια του αγρού, πρασινάδα ή καρπούς.

Παλαιότερα το μαγιάτικο στεφάνι έπρεπε να έχει ορισμένα λουλούδια και καρπούς για να πιάσουν οι ευχές της νοικοκυράς και για να ξορκίζεται το κακό, όπως:

• Για να είναι το σπίτι ανθισμένο: τριαντάφυλλα, πασχαλιές, βιόλες
• Για την ευτυχία: κλωναράκια ανθισμένα από αγιόκλημα, αμυγδαλιά
• Για να είναι το σπίτι γεμάτο: στάχυα και λουλούδια του αγρού, παπαρούνες, μαργαρίτες καθώς και καρπούς όπως ρόδι, πορτοκάλι
• Για την γλωσσοφαγιά: μια κουκιά με τις ρίζες και τους καρπούς της
• Για τη βασκανία: ένα κεφάλι σκόρδο κρεμασμένο στη μέση του για να φαίνεται, τσουκνίδα, κρεμμύδι
• Για τον εχθρό: τοποθετούσαν μέσα στο στεφάνι ένα αγκάθι
• Για τη γονιμότητα: πρασινάδα, κλωνάρι λυγαριάς

Το μαγιάτικο στεφάνι σε άλλες περιοχές της Ελλάδας το αφήνουν όλη τη χρονιά μέχρι να αντικατασταθεί από το καινούργιο ή το καίνε του Αϊ Γιαννιού του θεριστή.